Θα ξεκινήσω με πίνακες για να κατανοηθεί καλλίτερα η διαμόρφωση του πληθυσμού του χωριού μας.
Πίνακας -1-
Α/Α
|
ΕΤΟΣ
ΕΡΕΥΝΑΣ
|
ΑΡΙΘΜΟΣ
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ
|
ΑΡΙΘΜΟΣ
ΚΑΤΟΙΚΩΝ
|
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
|
1
|
1812
|
200
|
_
|
(1) Πουκεβίλ
|
2
|
1826
|
_
|
1500
|
(2)
|
3
|
1856
|
105
|
615
|
(3)
|
4
|
1868
|
226
|
1500
|
(4)
|
5
|
1895
|
_
|
1129
|
(5)
|
6
|
1897
|
220
|
_
|
(6)
|
7
|
1913
|
_
|
1250
|
(7)
|
- «Ινστιτούτο Αμυντικών Αναλύσεων για τους βλάχους κλπ Αστέριου Ι. Κακούδη…διασπορά αυτών» σελίδα 177.
- Καταγεγραμμένη πληροφορία.
- Παναγ. Αραβαντινός, ιστορικός, στο βιβλίο του Κακούδη.
- «Ζαγοριακά» Ιωάννης Λαμπρίδης σελίδα 81-82.
- Η οθωμανική Στατιστική (Σαλναμέ).
- Καταγεγραμμένη πληροφορία. Τα δύο χρόνια διαφορά με τον Σαλναμέ δεν αλλοιώνουν και πολλά πράγματα. Άρα μπορούμε να πούμε, ότι το 1895-1897 έχουμε 220 ± οικογένειες και 1129 κατοίκους ±.
- Είναι επιτόπια έρευνα από τον Επιθεωρητή Σχολείων Αλέξανδρο Καθάρειο στις 17/7/1913.
Σχόλιο Χριστίνας Πιτούλη – Κίτσου Βιβλίο ΖΑΓΟΡΙΣΙΩΝ ΒΙΟΣ σελίδα 29: «Ύστερα απ’ το θάνατο του Αλή πασά άρχισαν για το Ζαγόρι τα “Δεινοπαθήματα”, οι ληστείες, οι αρπαγές και οι φόνοι από τους Αλβανούς Λιάπηδες μέχρι το 1830 και από άλλα αλβανικά και Ελληνικά σώματα τα κατοπινά χρόνια, τα οποία ρήμαζαν κυριολεκτικά τον τόπο, παρακινούμενα και από την “προκλητική επίδειξη”, προκάλεσαν την συνεχή αραίωση του πληθυσμού και τον εκπατρισμό εκατοντάδων Ζαγορίσιων οικογενειών. Την ανώμαλη κατάσταση επιδείνωσαν η καχυποψία των οθωμανικών αρχών, η κατάργηση των προνομίων με την εγκατάσταση της οθωμανικής Υποδιοίκησης στο Τσεπέλοβο από το 1864, η δυσβάστακτη φορολογία και οι μεγάλες καταπιέσεις που ακολούθησαν».
Ο Λαμπρίδης στο διάστημα των δώδεκα ετών, από το 1856-1868 υπερδιπλασιάζει οικογένειες και κατοίκους. Σε μια περίοδο εκπατρισμού των κατοίκων του, αυτό δεν αντέχει στην λογική.
Πίνακας -2-
Α/Α
|
ΕΤΟΣ ΑΠΟΓΡΑΦ.
|
ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ
|
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
|
1
|
1920
|
714
| |
2
|
1928
|
676
| |
3
|
1940
|
803
|
*
|
4
|
1951
|
439
| |
5
|
1961
|
445
| |
6
|
1971
|
343
| |
7
|
1981
|
295
| |
8
|
1991
|
376
| |
9
|
2001
|
339
| |
10
|
2011
|
193
|
* Ο αείμνηστος ερευνητής Στάθης Δαμιανάκος στο βιβλίο του ΕΞΟΥΣΙΑ, ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ ΣΕ ΤΡΙΑ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ και στη σελίδα 43, όσο αφορά στην απογραφή του 1940, κάνει λόγο για 604 κατοίκους: «Η αύξηση του πληθυσμού (από το 1928-1940) είναι πλασματική. Οφείλεται κατά πάσαν πιθανότητα στη διέλευση απ’ το χωριό κατά την ημέρα της απογραφής μερικών δεκάδων οικογενειών Σακατσαναίων, καθ’ οδόν προς τα χειμαδιά τους, οικογενειών που προσμετρήθηκαν μαζί με τον αυτόχθονα πληθυσμό».
Επιτόπια Έρευνα του Δαμιανάκου.
Για το έτος
|
1951
|
καταγράφει
|
492
|
από
|
439
|
κατοίκους
|
>> >> >>
|
1961
|
>>
|
473
|
>>
|
445
|
>>
|
>> >> >>
|
1971
|
>>
|
362
|
>>
|
343
|
>>
|
>> >> >>
|
1981
|
>>
|
289
|
>>
|
295
|
>>
|
Το 1986 το Σεπτέμβριο το οποίο δεν είναι έτος απογραφής καταγράφει 255 κατοίκους.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Γιώργος Δερμάνης
