Greveniti.blogspot.gr - Η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΓΡΕΒΕΝΙΤΙΟΥ

Παρασκευή 31 Μαρτίου 2017

Το Γρεβενίτι από ... απέναντι!

Κοιτάζοντας το Μιτσικέλι συχνά σκεφτόμουν πώς φαίνεται το χωριουδάκι μας από εκεί;
Ο καλός φίλος του Γρεβενιτίου και του "ΓΡΕΒΕΝΙΤΙΟΥ" Κώστας Μπέστας,  διάβασε τη σκέψη μου και μου έστειλε τις υπέροχες φωτογραφίες που ακολουθούν!
(Κλικ πάνω στη φωτό και ... μεγεθύνεται!)
Το Γρεβενίτι από την κορυφή του Μιτσικελιού!





Κατά την ταπεινή μου άποψη η πιο ωραία φωτογραφία του Γρεβενιτίου από ...μακριά!

Η Μονή Βοτσάς από την κορυφή του Μιτσικελιού!

Κώστα, σε ευχαριστούμε!
   

Πέμπτη 30 Μαρτίου 2017

O Παλμός των Μηλιωτάδων

           
   Κυκλοφόρησε:  Ο Παλμός των Μηλιωτάδων
ΜΗΝΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΗΛΙΩΤΑΔΩΝ
ΕΤΟΣ 34ο , ΑΡΙΘ. ΦΥΛΛΟΥ 396, ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ  2017

με πλούσια ύλη:
  • ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΔΑΣΙΚΩΝ ΧΑΡΤΩΝ
  • ΕΓΚΡΙΣΗ ΕΡΓΩΝ
  • ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΜΗΛΙΩΤΑΔΕΣ
  • ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
  • ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ
  • Χειρόγραφον συντόμου Ιστορικού Σχολίου ή Χρυσοκώδικας Μέγας εκ Μεμβράνης, του Γιώργου Δερμάνη
  • ΤΟ ΚΑΒΑΛΑΡΙ (Από το βιβλίο του Οδυσσέως Ι. Τόσκα  "ΚΑΒΑΛΑΡΙ ΖΑΓΟΡΙΟΥ-ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΜΑΣ" Θεσσαλονίκη 2010)
  • ΕΤΣΙ ΕΜΑΘΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ (Από το βιβλίο του Μιλτιάδη Χρ. Παπαστεργίου " Έτσι έμαθα γράμματα", Πέτρα Ζαγορίου, 2015)
  • Το χωριό μου   ΚΡΥΟΒΡΥΣΗ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ  του Χρήστου Γ. Γαμπρίτσου (Γράφει ο Απόστολος Ντιναλέξης)
  • ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
  • ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΚΛΙΜΑΚΙΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 

Τρίτη 28 Μαρτίου 2017

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΖΑΓΟΡΙΣΙΩΝ: Μουσικό ταξίδι (2/4/17)


Κυριακή 26 Μαρτίου 2017

΄Αδειασε η Λίμνη των Πηγών Αώου!

Εικόνες που προκαλούν έντονο προβληματισμό και ανησυχία, κατέγραψαν μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Ερασιτεχνών Αλιέων Ιωαννίνων που με την βοήθεια των Θηροφυλάκων της 5ης Κ.Ο.Η και του προσωπικού φύλαξης του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Πάρκου Εθνικών Δρυμών Βίκου-Αώου και Πίνδου έκαναν επιτήρηση στη Λίμνη των Πηγών Αώου.
Μια εξόρμηση που πέρα από τις συνηθισμένες εικόνες παράνομων μέσων αλιείας καραβίδας (τα οποία και απομακρύνθηκαν & καταστράφηκαν) υπήρξε η αφορμή για τη διαπίστωση της απαράδεκτης εικόνας που παρουσιάζει αυτή την στιγμή η Λίμνη Πηγών Αώου με την στάθμη της να υπολείπεται κατά δεκάδες μέτρα του χαμηλότερου σημείου των φθινοπωρινών μηνών.
Προφανής αιτία η συνεχής λειτουργία του Υδροηλεκτρικού Φράγματος της ΔΕΗ για μεγάλο χρονικό διάστημα τους τελευταίους μήνες .Πολλά τα ερωτήματα που προκύπτουν.
Τηρήθηκε το ελάχιστο όριο ασφαλείας αποθέματος υδάτων από την ΔΕΗ και αν ναι αναλογίσθηκε κανείς τι θα συμβεί τους θερινούς και φθινοπωρινούς μήνες σε περίπτωση ανομβρίας και υψηλών θερμοκρασιών; Ασχολήθηκε κανείς με τις επιπτώσεις της δραματικής πτώσης της στάθμης των νερών στους ζωντανούς οργανισμούς που ζουν στην Λίμνη και στους ιχθυοπληθυσμούς της λίγο πριν την έναρξη της αναπαραγωγικής περιόδου;
Αναρωτήθηκε κανείς τις δραματικές επιπτώσεις στους πληθυσμούς -όσους απέμειναν από τις κάθε είδους παρανομίες- της άγριας πέστροφας στον Ποταμό Άραχθο από την συνεχή πλημμυρική παροχή υδάτων που απέτρεψε την φωλεοποίηση, συμπαρέσυρε τα επωαζόμενα αυγά και τα νεαρά ψάρια αλλά και τους μικροοργανισμούς που αποτελούν την τροφή τους;
Μπορεί η επίκληση των προβλημάτων της ΔΕΗ να αποτελεί 

δικαιολογία για την απαράδεκτη εικόνα της Λίμνης;
["ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ": Η ανάρτηση είναι από EpirusPost και ευχαριστούμε την συγχωριανή Κούλα Χασιωτη, που μας την έστειλε από τα Γιάννινα.]

Σάββατο 25 Μαρτίου 2017

H 25η Μαρτίου 2017 στο Γρεβενίτι!

Δυστυχώς, Θεία Λειτουργία δεν είχε σήμερα στο Γρεβενίτι(!), αλλά τελέστηκε δοξολογία.
Οι κάτοικοι του χωριού συγκεντρώθηκαν μπροστά στο Μνημείο των Πεσόντων...



και ο πατήρ Χρήστος έψαλε την  επιμνημόσυνη δέηση ...


Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων. 

Για το Δήμο Ζαγορίου ο συγχωριανός Νίκος Βρακότας

Ο πρόεδρος του Δ.Δ.  (Κοινότητα είναι λέξη ...ωραία!)
Χρήστος Κίτσιος

Ο Χρήστος Νικολάκης για τον ΜΑΣ


Η Νίκη Θεοδωρίκα για τα Θύματα πολέμου



Στη συνέχεια ο Πρόεδρος  κέρασε το καθιερωμένο λουκούμι, ακολούθησαν τσίπουρα και οι καθιερωμένες ευχές. 

"ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ": Ευχαριστούμε πολύ τον συγχωριανό  Χρήστο Ταγαρόπουλο για τις φωτογραφίες και το βίντεο! Είμαι βέβαιος ότι έχει τις ευχαριστίες όλων και ιδιαίτερα όσων βρίσκονται στα ξένα!

Πέμπτη 23 Μαρτίου 2017

Βασιλάκης Σαχίνης


Βασιλάκης Σαχίνης

            «Το Διοικητικό Συμβούλιο της εν Αθήναις Αδελφότητος Γρεβενιτίου Ζαγορίου Ιωαννίνων, συνελθόν σήμερον εκτάκτως άμα τω αγγέλματι του αδοκήτου θανάτου του Βασιλείου Σαχίνη, καθηγητού, Ιδρυτικού μέλους της Αδελφότητος και επίλεκτου τέκνου του Γρεβενιτίου, τιμήσαντος ποικιλοτρόπως την πατρίδα μας, ομοφώνως αποφασίζει όπως: 1. Σύσσωμον το Διοικητικό Συμβούλιο παραστεί εις την κηδεία του μεταστάντος. 2. Ειδοποιηθούν τα εν Αθήναις μέλη της Αδελφότητος ίνα παραστούν εις την κηδείαν. 3. Εκφραστούν τα θερμά συλλυπητήρια της Αδελφότητος και του Διοικητικού Συμβουλίου εις την οικογένειαν αυτού. 4. Διατεθώσιν δρχ. χίλιαι (1000) εκ του Ταμείου της Αδελφότητος υπέρ των απόρων οικογενειών Γρεβενιτίου, αντί στεφάνου.
Εν Αθήναις τη 8η Φεβρουαρίου 1965.
Ο Πρόεδρος Παναγιώτης Παπαδημητρίου, ο Γενικός Γραμματέας Χρ. Παυλίδης, ο Αντιπρόεδρος Χρ. Βρακότας, Τα μέλη Κων/νος Βλάχος, Κων/νος (Κωστίκας) Τόδουλος, Σωτήριος Καπετάνος, Όλγα Παπαβρανούση».
            Άφησε το μολύβι και το χαρτί να πέσουν στο πάτωμα με τα τελευταία του ποιήματα, ανέκδοτα, όπως και τα περισσότερα. Ανέκδοτο και το θεατρικό του έργο Κυρά Ζήκαινα. «Τρελλαμένη» η κόρη του Σοφούλα Πελέκη-Σαχίνη το έψαχνε. Πιθανολογώ ότι αναφέρονταν στον οδοφύλακα Λαμπροθύμιο Ζήκο εκεί γύρω στα 1850-1855 ο οποίος παντρεύτηκε την Μαρίνα τη Γρεβεντάτισσα. Ο παραπάνω απουσίαζε για αρκετό καιρό μεταξύ Συράκου-Κουτσελιού-Λάκκας Σουλίου και η γυναίκα του αναφέρεται σαν δωρητής για τη λειτουργία του Σχολείου του Γρεβενιτίου, προσφέροντας 2 αγελάδες αξίας 365 γροσιών.
            7 Φεβρουαρίου του 1965. Έφυγε απ’ τη ζωή στον «Ευαγγελισμό». Είχε διαγνωσθεί καρκίνος του πυέλου.
            Γεννήθηκε στο Γρεβενίτι το 1889. «Χορτάριασε η αυλή, κάποια γυναίκα από δω και πέρα πρέπει να την ξεχορταριάζει». Το έλεγε και το εννοούσε ο πατέρας του Γιώργης Δημητρίου Σαχίνης (κυρΓιώργης). Είχε χάσει την πρώτη του γυναίκα και αναζητούσε καινούρια σύντροφο. Ήθελε γυναίκα από χωριό, αν και ήταν εμπορευάμενος στα Γιάννενα.
            Το Λιασκοβέτσι είναι κοντά στο Γρεβενίτι˙ δύο αδερφές «ερίζουν»  για τον πολύφερνο γαμπρό. Φτωχά κορίτσια και η μικρή Σοφία (κυρά Σοφιά) τον κερδίζει. Την παντρεύεται και τη φέρνει στο χωριό του. Ένας εξηνταπεντάρης παντρεύεται τριαντάρα και στην περιοχή γίνεται σούσουρο. «Θα τον πάρω, ας είναι μεγάλος» μονολόγησε η μικρή Σοφία.
            Απ’ το γάμο αυτό, το 1885 γεννήθηκε η Γλυκερία, το 1889 ο Βασιλάκης και το 1892 η γιαγιά μου Λεμονιά.
            Στο Γρεβενίτι τελείωσε το Αρρεναγωγείο. Το 1901, δωδεκάχρονος προσκαλείται από τα άλλα δύο αδέρφια του απ’ τον προηγούμενο γάμο του κυρ Γιώργη στη Σμύρνητης Μικράς Ασίας για να δουλέψει στο Βιβλιοπωλείο που διατηρούσαν εκεί. Έμεινε δεν έμεινε στη Σμύρνη μισό χρόνο. Πάνω στο χρόνο, ένα μήνυμα τον καλεί να επιστρέψει στην Ελλάδα, γιατί ήταν στους Δύο (2) πρώτους αριστεύσαντες μαθητές ολόκληρης της Ηπείρου. Αυτό από μόνο του δε λέει τίποτα. Η Ριζάρειος Εκκλησιαστική Σχολή του χορήγησε υποτροφία˙ τούτο σήμαινε 5 χρόνια δωρεάν φοίτηση, εσώκλειστος με προοπτική να γίνει θεολόγος με ράσο. 15/12/1901 μπαίνει στη «Ρ» για να αποφοιτήσει στις 10/6/1906. Σα θεολόγος αποφοιτεί με άριστα 9 και 11/29. Το αποφοιτήριο φέρει την υπογραφή του Νεκτάριου, τέως Μητροπολίτη Πενταπόλεως, κατά κόσμο Αναστάσιο Κεφάλα. Ο παραπάνω ανακηρύχτηκε άγιος το 1961 και είναι πολιούχος της Αίγινας.
            Απ’ τα θρησκευτικά μαθήματα που διδάχτηκε, από αυτά ήταν η ιερή ιστορία, η κατήχηση, η Δογματική, η ομιλητική κ.ά. Από τα εγκύκλια μαθήματα, τα Ελληνικά, τα Γαλλικά, τα Εβραϊκά, η Αρχαιολογία κ.ά.
            Εκείνο όμως που τον απορρόφησε ήταν η Φιλολογία. Έτσι αποφοίτησε από το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σαν οικότροφο, η σχολή του επέτρεψε να παραμείνει και κατά την περίοδο που ήταν φοιτητής Φιλολογίας.
            Ανήσυχο πνεύμα, δε σταματάει εδώ και το 1913-1914 βγάζει και τη Σχολή Γυμναστών. Ο Διευθυντής της Σχολής, ένας πλούσιος Κολωνακιώτης (διαφεύγει το επώνυμό του) τον είχε συμπαθήσει και στις πολλές βόλτες προς την Κηφισιά με άμαξα, του είχε εκμυστηρευτεί, ότι θα τον στείλει στη Σουηδία για μετεκπαίδευση˙ πέθανε όμως, ξαφνικά.
            Είναι φοιτητής Φιλολογίας, τα βροντάει για λίγο κάτω και μαζί με το συμφοιτητή του και φίλο κάποιο Ζαγορίσιο  Τζούφη πηγαίνει στα Γιάννενα σαν εθελοντής στρατιώτης.
            «Πάω να απελευθερώσω την πατρίδα μου απ’ τους Τούρκους» θα πει. Βρέθηκε στον κωνοειδή λόφο του Μπιζανίου. Έφαγε φαγητό απ’ το ίδιο καζάνι με το βασιλιά Κων/νο στο μέτωπο των πολεμικών επιχειρήσεων. Η ανεμοζάλη και οι βροχοθύελλες σε κάποια φάση γκρεμίζουν τη σκηνή και οι δύο φίλοι προσωρινά καταπλακώνονται. 22 Φεβρουαρίου 1913 μπαίνει απελευθερωτής στα Γιάννενα. Οι κάτοικοι τους πετούσαν λουλούδια και πετούσαν τα σχισμένα φέσια.
            Ο πόλεμος τελείωσε η Σοφιά αγωνιά για το παιδί της, θέλει να το χορτάσει, να το πάρει στο χωριό. Την κατάλληλη στιγμή διεισδύει στο Στρατηγείο του Δαγκλή (επιτελάρχη) και αποσπά με παρακάλια και του εξασφαλίζει ολιγοήμερη άδεια. Το Γρεβενίτι είναι ελεύθερο εδώ και δύο μήνες, από 23/12/1912.
            Είναι αρκετά μεγάλος. Διορίζεται Γυμναστής στη Ζωσιμαία για δύο χρόνια 1914-1916. Ακολουθούν οι διορισμοί του ως καθηγητή Φιλολογίας. Μεταξύ 1916-1929 δίδαξε στο Σχολαρχείο του Γρεβενιτίου. Συνέχισε στην Τσαγγαράδα του Βόλου, Τσοτύλι Κοζάνης, Ξυλόκαστρο κ.λπ. Το 1931 στο Ξυλόκαστρο παντρεύεται την Ιωάννα Σοφικίτη και αποκτούν μια κόρη τη Σοφούλα.
            Το 1957 βγαίνει στη σύνταξη. Έχει έτοιμα τα «Καρδιοσταλάματα» (πατριωτικά λογοτεχνήματα). Τα εκδίδει το 1958. Περιλαμβάνουν ποιήματα και θεατρικά έργα. Έχει όμως και παρακαταθήκη πολλά ποιήματα σε χειρόγραφα τα οποία δεν κατόρθωσε να τα εκδόσει.
            Απ’ τα «Κ» διάλεξα τις Διώχνες ποίημα συμβολικό, όπου ο προσωπικός του πόνος ζυμώνεται με το ανάθεμα.
                        Κυκλάμινα τις λεν αλλού τις διώχνες του χωριού μου,
                        λουλούδια του χινόπωρου που βγαίνουν σα θα βρέξει.
                        Πόση βροχή και δάκρυα δε φέρνει ο ερχομός τους !!!
                        Χωρίζουν οι σκληρόκαρδες καρδιές που λαχταρούνε.
                        Και ταξιδιού μυριόστομα την ώρα διαλαλούνε.
                        Αυτές σαν έρθουν, φεύγουνε και πάλι για τα ξένα,
                        σαν ταξιδιάρικα πουλιά οι δόλιοι οι ταξιδιώτες,
                        τι δεν μπορούν δεν δύνανται στον τόπο τους να ζήσουν,
                        γιατί είναι ομορφότοπος μα φτωχικός για κλάμμα.
                        Καταραμένα λούλουδα πλυμμένα απ’ το δάκρυ,
                        με δίχως λίγη μυρωδιά με ξέθωρο το χρώμα,
                        πόσων μανάδων στέγνωσε το χείλι ο φυτρωμός σας!
                        Κι αντροχωρίστρες γίνεστε καταραμένες διώχνες,
                        που ζωντανό το χωρισμό σ’ ανδρόγυνα σκορπάτε.
            Κάθε καλοκαίρι μας υπόσχεται ότι θα συναντηθούμε στο Γρεβενίτι. Πέρασαν πάμπολλα καλοκαίρια. Ποτέ δεν το αντίκρισε καμμένο. Η μηχανή του χρόνου για τον ίδιο «πάγωσε» την εικόνα του στην προπολεμική του αίγλη.
            26 Οκτωβρίου 1960, εκφράζεται πλέον ποιητικά στη γιαγιά μου σε μια απ’ τις ταχυδρομικές του επιστολές.
Αγιάτρευτος νοσταλγός
                                    Αχ τα καρδιοσταλάματα διαβάζοντάς μου γίναν
                                    σωστά καρδιοραγίσματα τι … στο χωριό με πήγαν,
                                    που ρείπιο πια και αγνώριστο το πατρικό μου βρήκα!!!
                                    Γονιοί και αδέρφια φύγανε σε μακρινά ταξίδια ….
                                    Στην άχαρη μας τούτη Γης καμπόσοι ταξιδέψαν,
                                    μα πιο πολλοί σ’ αγύριστο ταξίδι στα ουράνια.
            Στις 9 Σεπτεμβρίου του 1937 «στο Λούλη» αφιέρωμα ποιήματος στο Λέανδρο Βρανούση γραμμένο σε λεπτό χαρτί δακτυλογραφημένο απ’ τον ίδιο.
ΣΤΟΝ ΠΡΑΞΙΤΈΛΗ ΤΟΥ ΕΡΜΗ
                        Χωρίς εσέ προσκύνημα δε θα ήταν Ολυμπίας.
                        Από τα πέρατα της γης, αθάνατε τεχνίτη.
                        Χωρίς εσέ αξάφνιστες απ’ άνθρωπο θα ζούσαν
                        στης Άλτης τα χαλάσματα οι φλύαρες κουρούνες.
                        Ανώτερος κι απ’ το θεό ανθρωποπλάστηςείσαι˙
                        από τα χέρια σου ζωή στο μάρμαρο εδόθη,
                        και βγήκεν ολοζώντανος Ερμής όπου γελάει
                        κρυφό κρυφό χαμόγελο στο βρέφος που κρατάει.
                        Το θεϊκό σμιλάρι σου στη γης απ’ τα ουράνια
                        θεούς θεές κατέβασε, κι ανέβασεν εσένα,
                        κι αιώνια σε στεφάνωσε με την Αθανασία.
                        Εκεί στα ύψη μ’ έφερες και μένα Πραξιτέλη,
                        με τον Ερμή σου κι έζησα στιγμές ευτυχισμένες˙
                        στιγμές οι ώρες γίνηκαν, γιατί στην ευτυχία
                        με γρηγοράδα αφάνταστη ο χρόνος τρέχει φεύγει.
                        Αχάριστος δεν στάθηκα γι’ αυτή την καλωσύνη.
_____
Πήγα με μέγα σεβασμό, κι από τ’ αγρίλι πήρα
                        τον Ηρακλή και σούπλεξα μικρούτσικο στεφάνι,
                        και τόφερα τ’ απόθηκα στα πόδια του Θεού σου.
                        Μα και τραγούδι σούπλεξα μικρό για σε μεγάλε!

Υ.Γ. Τα τοπωνυμικά του 20/8/1933 με την επιμέλεια του φίλου μου Δημήτρη Ράϊου και την ανάδειξή τους από τον επίσης φίλο μου Γιάννη Σιούλα, κοσμούν το blog του Γρεβενιτίου.

Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Γιώργος Δερμάνης

 Σημείωση "ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ": Τα τοπωνυμικά του Γρεβενιτίου του Βασιλάκη Σαχίνη, τα έστειλε στο "ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ" ο καλός συγχωριανός Δημήτρης Ρογκότης.


Τρίτη 21 Μαρτίου 2017

Οι βουνοκορφές που βλέπουμε απ΄ το Γρεβενίτι!

To Γρεβενίτι με το προστατευτικό δάσος της Τούφας (1905 μέτρα)
(Φωτό: Θανάσης Κάτσαρης)


Το δάσος πάνω από το Γρεβενίτι είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο καλοδιατηρημένα ιερά δάση του Ζαγορίου και ένα από τα εντυπωσιακά δάση οξυάς της ευρύτερης περιοχής. Είναι δάσος προστατευτικό, προστατεύει δηλαδή τον οικισμό από κατολισθητικά φαινόμενα. Προφορικές παραδόσεις αναφέρουν ότι εφτά, ή σύμφωνα με άλλους δώδεκα παπάδες «αφόρισαν» το δάσος, ώστε να το προστατέψουν από εν δυνάμει παραβάτες που θα επιχειρούσαν να το κόψουν. Ένα μικρό μονοπάτι που ξεκινά από τη Βρύση του Λιάσου οδηγεί στην καρδιά του δάσους.

Η Τύμφη (2.497 μ.) είναι βουνό της Ηπείρου στην επαρχία του Ζαγορίου, λεγόμενο κοινώς «Γκαμήλα» ή και «Βουνά του Παπίγκου». 
Ο ορεινός όγκος της Τύμφης είναι σχεδόν άδενδρος και ως επί το πλείστον απόκρημνος ιδίως στις βόρειες και νοτιοδυτικές προσβάσεις του. Υψώνεται μεταξύ του ποταμού Αώου και του παραποτάμου του Βοϊδομάτη. Αποτελούσε και αποτελεί το καλύτερο θέρετρο των νομάδων κτηνοτρόφων της περιοχής.
Οι υψηλότερες κορυφές της Τύμφης είναι η Γκαμήλα 2.497 μ., η Γκούρα 2.467 μ., η Αστράκα 2.432 μ., και ακολουθούν ο Άβαλος, η Ραδόβολη, ο Πλόσκος, ο Λαγαρής, ο Αϊλιάς κ.ά. Στα οροπέδια της Τύμφης υπάρχουν πολλές γραφικές αλπικές λίμνες με πλούσιους θρύλους και παραδόσεις, με γνωστότερη τηΔρακόλιμνη. Η μεγαλύτερη εξ αυτών, η Ριζίνα απέχει περίπου 4 ώρες πεζοπορία από το Βραδέτο. Οι νοτιοδυτικές πλαγιές της Τύμφης καταλήγουν στο «Φαράγγι του Βίκου». Η ανάβαση στις κορυφές γίνεται από το Βραδέτο μετά από 7ωρη πορεία αλλά και από το Μικρό Πάπιγκο με 3ωρη πορεία ως τοκαταφύγιο της Αστράκας και με βάση αυτό στις κορυφές Γκαμήλα, Πλόσκο, Αστράκα και άλλες.
Τύμφη
Το όνομα είναι προελληνικό και προέρχεται ετυμολογικά με την λέξη στύμφη (στύφω= ξεραίνομαι), λόγω της γυμνής (ξερής) βουνοκορυφής του. Από το βουνό πήρε το όνομα του και το φύλο των Τυμφαίων (κλάδος των Μολοσσών) που ζούσε στην περιοχή. Το βουνό αναφέρεται από τον Στράβωνα ως όρος της Παρωραίας ή Παραυαίας, ενώ σήμερα ονομάζεται και όρος Γκαμήλα (πιθανότατα λόγω της ομοιότητας της κορυφογραμμής του με την καμπούρα καμήλας) ή βουνά του Πάπιγκου από το ομώνυμο χωριό.
  

Στο βάθος το Μιτσικέλι (Φωτό: Δημήτρης Φάφας, καλός γείτονας)
Το Μιτσικέλι είναι βουνό της Ηπείρου με υψόμετρο 1.810 μέτρα. Το όνομα είναι σλάβικο και σημαίνει «φωλιά αρκούδας». Βρίσκεται στο Νομό Ιωαννίνων, στα βορειανατολικά της πόλης των Ιωαννίνων. Το Μιτσικέλι περικλείεται στα βόρεια από την Τύμφη, στα ανατολικά από τον Λάκμο, ενώ στα δυτικά καταλήγει στο οροπέδιο των Ιωαννίνων. Στους πρόποδές του βρίσκεται ηλίμνη των Ιωαννίνων και το σπήλαιο του Περάματος. Πίσω από το Μιτσικέλι βρίσκονται τα Ζαγοροχώρια. Το βουνό συμπεριλαμβάνεται στο Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου. Είναι ενταγμένο επίσης στο δίκτυο Φύση 2000 με τον κωδικό GR2130008.

Στο βάθος η Τσούκα Ρόσα! (φω τό: Γιάννης Σιούλας)
Η Τσούκα Ρόσα είναι ορεινός όγκος στην ανατολική πλευρά του Νομού Ιωαννίνων. Χωρίζεται από το Μαυροβούνι με τον Αώο ποταμό. Ανήκει στη βόρεια Πίνδο. Οι κορυφές του είναι οι: Μούρα: 1.640μ., Τόσκα: 1.850μ., Τσίνα: 1.833μ. και Φλάμπουρο: 1.806μ. Ξεκινήστε από το χωριό Φλαμπουράρι (1.000μ. υψόμετρο), 23χλμ. δυτικά του Μετσόβου.
Για την ανάβαση στην Τσούκα Ρόσα θα χρειαστείτε έως και τρεις ώρες.

Ανάποδα: Έτσι μας βλέπει από την κορυφή στο Μιτσικέλι ο καλός φίλος του Γρεβενιτίου και του "ΓΡΕΒΕΝΙΤΙΟΥ", Κώστας Μπέστας!

Δευτέρα 20 Μαρτίου 2017

Η Γενική Συνέλευση της ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΓΡΕΒΕΝΙΤΙΟΥ ...

Από την Γενική Συνέλευση (19/3/17)

Με την παρουσία, δυστυχώς,  λίγων συγχωριανών έγινε χθες η ετήσια Γ.Σ. της Αδελφότητας Γρεβενιτίου, στα γραφεία της Ένωσης Ζαγορισίων. 
Έγινε γόνιμη συζήτηση, ακούστηκαν προτάσεις και όλοι συμφώνησαν να συνεχιστεί η προσπάθεια ώστε η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ να βρει και πάλι το βηματισμό της.
Μεταξύ άλλων αποφασίστηκε να οργανωθεί την Κυριακή 30 Απριλίου 2017, εκδρομή στο Βάστα Αρκαδίας, όπου βρίσκεται το ξακουστό εκκλησάκι της Αγίας Θεοδώρας με τα δεκαεφτά πλατάνια στη στέγη  του! Το εκκλησάκι πρόσφατα μπήκε στο βιβλίο Γκίνες! 
Για να δηλώσετε συμμετοχή μπορείτε να τηλεφωνήσετε μέχρι 15 Απριλίου στους:
  • Τσαλίκη Χρήστο  6941600248
  • Λιοδάκη Δημήτρη  6937299284
  • Σιούλα Γιάννη: email στο "ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ"
Η τιμή θα εξαρτηθεί από την συμμετοχή (γύρω στα 20€) και το ακριβές  ποσό θα ανακοινωθεί σύντομα με λεπτομέρειες για την εκδρομή.


Ο ναός της Αγίας Θεοδώρας στο Βάστα Αρκαδίας!


Τρίτη 14 Μαρτίου 2017

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ-ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ


Γρεβενίτι: Η Λίμνη με τα νούφαρα!
(Αφιερώνεται στους απογόνους του αξέχαστου Γρεβενιτολάτρη Θανάση Παπαμάνου, που είμαι βέβαιος ότι θα τους έχει κληροδοτήσει την λατρεία του για το Γρεβενίτι!)

Ετήσιο μνημόσυνο του αείμνηστου συγχωριανού μας 

Αθανασίου  Παπαμάνου

θα τελεστεί το Σάββατο 18 Μαρτίου 2017, στις 8:15' 
στον ιερό ναό των Αγίων Θεοδώρων, στο κοιμητήριο
της Μεταμορφώσεως Αττικής. 

Σάββατο 11 Μαρτίου 2017

Nα μην ξεχάσω: Γενική Συνέλευση της ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΓΡΕΒΕΝΙΤΙΟΥ

ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΓΡΕΒΕΝΙΤΙΟΥ

Τακτική Γενική Συνέλευση

19 Μαρτίου Κυριακή στις 11.00 π.μ.

          Σας περιμένουμε στη Γερανίου 41, στην αίθουσα της Ένωσης Ζαγορισίων, για αντάμωμα και ενημέρωση σχετικά με:
α. τον διοικητικό απολογισμό δράσης
β. τον οικονομικό απολογισμό
γ. τον προγραμματισμό δράσεων το καλοκαίρι στο Γρεβενίτι.
δ. την εκδρομή στο Βάστα Αρκαδίας

          Για όσους ενδιαφέρονται υπάρχουν υπόλοιπα των ημερολογίων του Μ.Α.Σ προς διάθεση.


                                                               Καλή αντάμωση


Η συμμετοχή όλων θα δώσει δύναμη στο Δ.Σ. να συνεχίσει!

Η μη συμμετοχή...

To γεφύρι της Τσίπιανης κινδυνεύει....

Το γεφύρι της Τσίπιανης κοντά στο Γρεβενίτι!(Φωτό: Γιάννης Σιούλας)
Tα πέτρινα γεφύρια της Ηπείρου αποτελούν κομμάτι της παράδοσης, του πολιτισμού και της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς.. Κάποτε εξυπηρετούσαν καθημερινές ανάγκες των κατοίκων και των περιοχών. Σήμερα αποτελούν ένα ζωντανό κύτταρο, που γεφυρώνει τις μνήμες.
Στην Πλάκα, στράφηκαν τα φώτα της δημοσιότητας αλλά και το ενδιαφέρον της πολιτείας, όταν το γεφύρι κατέρρευσε.. Και από τότε βέβαια βουλιάζει στα γρανάζια της ελληνικής γραφειοκρατίας.
Σε κίνδυνο όμως βρίσκονται και δεκάδες άλλα γεφύρια της Ηπείρου και οι ανησυχίες ότι κάποια από αυτά θα έχουν την ίδια τύχη με εκείνο της Πλάκας, γίνονται όλο και μεγαλύτερες.
Δεκαεπτά γεφύρια είχε βάλει στο μικροσκόπιο, το 2015, κλιμάκιο του Υπουργείου Πολιτισμού που είχε επισκεφθεί το Νομό Ιωαννίνων μετά τις καταστροφικές πλημμύρες και μάλλον έμεινε στις διαπιστώσεις.
Τα προβλήματα καταγράφηκαν, οι ανάγκες για άμεσες παρεμβάσεις επίσης, και όλα τελείωσαν εκεί... Από τότε δεν προχώρησε κανένα ουσιαστικό έργο συντήρησης, με εξαίρεση παρεμβάσεις που έγιναν στο γεφύρι της Κόνιτσας και το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει ένα ολοκληρωμένο πλάνο για την συντήρησή τους, πριν καταλήξουν στην κατάρρευση.
Τις τελευταίες ημέρες, αρκετοί είναι αυτοί που εκφράζουν ανησυχίες για το γεφύρι της Τσίπιανης, καθώς όπως αναφέρουν η μία καμάρα, η κεντρική, δείχνει ότι έχει πάρει περίεργη κλήση.

Το πέτρινο γεφύρι της Τσίπιανης, βρίσκεται στον ποταμό Βάρδα, κοντά στο Γρεβενίτι Ανατολικού Ζαγορίου.
Την μεγάλη φθορά του χρόνου αλλά και τους κινδύνους που εγκυμονούν για το μνημείο διαπιστώνουν όσοι αντικρίζουν το τελευταίο διάστημα το πέτρινο γεφύρι της Τσίπιανης.
Το βασικό τόξο του γεφυριού πήρε κλήση και έχει πλέον άνοιγμα σε σχέση με το δεύτερο βοηθητικό τόξο, το τόξο εκτόνωσης.
    
    Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύτηκε πρόσφατα σε γιαννιώτικες ιστοσελίδες και ευχαριστούμε τον καλό συγχωριανό Χρήστο Τσουκάκη, που μας το έστειλε.

Έχουμε όμως κάποιες συμπληρώσεις: 

  • Μεγάλο κίνδυνο αποτελούν τα χόρτα που έχουν φυτρώσει στο σώμα του γεφυριού και ιδιαίτερα όπως φαίνεται  μια συκιά, η οποία το καλοκαίρι θα έχει και ... σύκα! 
  • Μεγάλο πρόβλημα παρουσιάζει το βάθρο που βρίσκεται σχεδόν μέσα στο ποτάμι και έχει υποστεί μεγάλη διάβρωση! 
  • Το πρόβλημα που αναφέρεται στην ανάρτηση από το κενό μεταξύ βασικού και βοηθητικού τόξου, όπως αναφέρει σε σχετική μελέτη του ο αείμνηστος συγχωριανός Στάθης Παπαβρανούσης και είχε δημοσιεύσει το "ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ", χρονολογείται από το ξεκαλούπωμα του γεφυριού και είναι θαύμα πώς τότε δεν κατέρρευσε!
  • Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα είναι η αδιαφορία, που αν συνεχιστεί θα ... μελαγχολήσουμε  βλέποντας στη θέση του γεφυριού ένα σωρό πέτρες. 
  • ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ  ΟΤΙ  ΣΥΝΤΟΜΑ ...

Πέμπτη 9 Μαρτίου 2017

Μωρό γεννήθηκε!

Ο Λευτέρης  Γόγολος και η Αναστασία Πεζοδρόμου πρόσφατα απέκτησαν ένα χαριτωμένο αγόρι!
Δεκαπενταύγουστος: Το μικρό χορευτικό στο Μεσοχώρι Γρεβενιτίου περιμένει το νέο μέλος!
Ο ΜΑΣ, η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΓΡΕΒΕΝΙΤΙΟΥ και το  ''ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ" εύχονται στους ευτυχισμένους γονείς, σε γιαγιάδες και παππούδες το μωρό να έχει:
ΥΓΕΙΑ και ΤΥΧΗ!