Άγιο είχε ιερέας στο Τρίστενο Ανατολικού Ζαγορίου

Άγιο είχε ιερέας στο Τρίστενο Ανατολικού Ζαγορίου (φωτο)

• 
  
  Άγιο είχε ιερέας που κινούνταν με το  όχημά του (τύπου βαν) κοντά στο χωριό Τρίστενο Ανατολικού Ζαγορίου, όταν έσκασε το ελαστικό του αυτοκινήτου με αποτέλεσμα αυτό να εκτραπεί της πορείας του
•  και να ανατραπεί, όπως φαίνεται στη φωτογραφία που μας έστειλε διερχόμενος οδηγός -αναγνώστης. 

Ο ιερέας κατάφερε και βγήκε  μόνος του απο το όχημά  χωρίς ούτε μια γρατσουνιά ! Στο σημείο  έφτασε όχημα της Π.Υ και Οδική βοήθεια λίγη ώρα αργότερα για τη μεταφορά του αυτοκινήτου. Να σημειωθεί πως η τύχη του ιερέα ήταν διπλή, καθώς αν κινούνταν στο αντίθετο ρεύμα θα είχε πέσει σε πολλών μέτρων γκρεμό ...

Πηγή:epirus-tv-news.blogspot.gr

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΚΑΜΠΕΡ ΑΓΑ

Το γεφύρι του Καμπέρ Αγά

    Με πρωτοβουλία του Δήμου Ζαγορίου τοποθετήθηκε προβολέας στο πέτρινο γεφύρι Καμπέρ Αγά, με αποτέλεσμα το επιβλητικό διατηρητέο μνημείο του χωριού μας, φωταγωγημένο πλέον, να αναδειχθεί περισσότερο και να αποτελεί ένα σημαντικό σημείο επισκεψιμότητας στο Ζαγόρι.

   Το γεφύρι όμως παρουσιάζει προβλήματα, τα οποία τον τελευταίο καιρό και μετά τις θεομηνίες του χειμώνα έγιναν εντονότερα. Συγκεκριμένα το σώμα του γεφυριού παρουσιάζει προβλήματα ρωγμών και φθορών των υλικών της κατασκευής του. 

  Το γεφύρι επισκέφτηκε κλιμάκιο ειδικών της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και συνέταξε σχετική έκθεση με τις παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν.

  Ήδη συντάχθηκε ειδική μελέτη από την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου Ζαγορίου και σε συνεργασία με την Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων θα εκτελεστούν τα απαραίτητα έργα αποκατάστασης στο γεφύρι.

   Ένα άλλο ζήτημα που προέκυψε από τις πλημμύρες του χειμώνα είναι και η αλλαγή της κοίτης του ποταμού, που σημειώθηκε λόγω ξερίζωσης  δέντρων, και επηρεάζει και το γεφύρι. Το καλοκαίρι πρέπει να γίνουν επεμβάσεις, ώστε το ποτάμι να ξαναπάει στην παλιά κοίτη του.

   Για το γεφύρι Καμπέρ Αγά ο πρώην Δήμος Ανατολικού Ζαγορίου εκπόνησε μελέτη συντήρησης και ανάδειξης, η οποία εάν χρηματοδοτηθεί και το γεφύρι θα συντηρηθεί κατά τον καλύτερο τρόπο και η γύρω περιοχή θα αναβαθμιστεί.

[ Από την εφημερίδα : Ο Παλμός των Μηλιωτάδων, Απρίλιος 2015, Αρ. φύλλου 374]

    

Πεζοπορία στα Ζαγοροχώρια !!

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

 Απεβίωσε, χθες 16/5/2015, ο καλός συγχωριανός 

Ιωάννης Παπαχριστόδουλος, 

σε ηλικία 86 ετών.

Η κηδεία του θα γίνει σήμερα, Κυριακή 17 Μαΐου, στις 2:00 μ.μ. στον  Άγιο Δημήτριο  Γρεβενιτίου. 

 Ο εκλιπών ήταν φανατικός λάτρης του χωριού και  δεν πρέπει να έλειψε από το Γρεβενίτι κανένα καλοκαίρι!  

Το "ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ" και ο ΜΑΣ απευθύνουν στη σύζυγό του Φλώρα, στα παιδιά του Χρήστο και Όλγα,  στη νύφη του Ελένη

και στα εγγόνια του Γιάννη, Δημήτρη και Κων/νο  τα 

θερμά τους συλλυπητήρια.

60' Ελλάδα (Μέτσοβο) Alpha TV

Οι New York Times,ανακαλύπτουν την καλύτερη μουσική του κόσμου στην...Ήπειρο!!!

Το μοιρολόι του Βορειοηπειρώτη βιολιτζή Αλέξη Ζούμπα, που σαγήνευσε την Αμερική του μεσοπολέμου,συναντά τους ήχους του κλαρίνου του Γιάννη Χαλδούπη και του Γρηγόρη Καψάλη

Ο Γιάννης Χαλδούπης κάνει πρόβα στο δάσος  της Βίτσας
- Andrea Frazzetta/ The New York Times

Το 1910 μετανάστευσε στην Αμερική ο Αλέξης Ζούμπας, ένας Ηπειρώτης από την Πολύτσανη της Βορείου Ηπείρου, βιρτουόζος του βιολιού και δεν άργησαν να έρθουν σε επαφή μαζί του οι μουσικοί παραγωγοί της Αμερικής του μεσοπολέμου. Ο Αλ. Ζούμπας στα 16 χρόνια που είχαν περάσει αφότου άφησε πίσω του την Ήπειρο, είχε βυθιστεί στη μελαγχολία της ξενιτιάς και της νοσταλγίας για την Ήπειρο και στις 20 Σεπτεμβρίου του 1926, σε κάποιο studio της Νέας Υόρκης ηχογράφησε ένα εκπληκτικό μοιρολόι που σαγήνευσε τότε την Αμερική αλλά συνεχίζει ακόμη και σήμερα να απασχολεί τους "New York Times". Όπως αναφέρει η Αmanda Petrusich, δημοσιογράφος της πασίγνωστης Νεοϋρκέζικης εφημερίδας, η οποία πρόσφατα ολοκλήρωσε ένα βιβλίο για όλους εκείνους που κυνηγούν παθιασμένα σ' όλο τον κόσμο σπάνιους δίσκους 78 στροφών, όταν ο Cristopher King της έβαλε να ακούσει ένα θρήνο που μέχρι σήμερα ψάλλεται πάνω από τάφους στην Ήπειρο, η ίδια ανέφερε, ότι είναι ένα από τα πιο συγκλονιστικά μουσικά κομμάτια που είχε ακούσει ποτέ, αφού εμπεριέχει μια
παλλόμενη υστερία στο παίξιμό του και η κάθε νότα τρέμει σα να υπέφερε πρόσφατα από μία συναισθηματική κατάρρευση. Ο Cr. King έσπευσε να της εξιτάρει ακόμα περισσότερο τη διάθεση να γνωρίσει την κοιτίδα αυτής της σαγηνευτικής μουσικής, αφού όπως της τόνισε: "Αυτά τα τραγούδια ζουν και πεθαίνουν στα βλέμματα, τις χειραψίες και τις αγκαλιές που ανταλλάσσουν οι άνθρωποι στο άκουσμά τους". Αμέσως της δημιουργήθηκε η επιθυμία να επισκεφτεί τη Βίτσα Ζαγορίου και να μείνει εκεί για το πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου. Ήταν πεπεισμένη ότι μόνο έτσι θα μπορούσε να μυηθεί στην ατμόσφαιρα που έκανε τον Αλ. Ζούμπα να αποδώσει με αυτό το μοναδικά σπαρακτικό τρόπο το μοιρολόι του. Έτσι λοιπόν το καλοκαίρι λοιπόν που μας πέρασε, η Αm. Petrusich ήρθε στη Βίτσα, όπου εντυπωσιάστηκε από τα πέτρινα σπίτια, έφαγε σουβλάκια, ήπιε τσίπουρο και έζησε μέσα σ' ένα κλίμα χαρούμενο και ενθουσιώδες, που λίγη σχέση είχε όμως με την αρχέτυπη μυστηριακή ατμόσφαιρα της εποχής του Αλ. Ζούμπα.Μέσα από την έρευνά της, η δημοσιογράφος ανακάλυψε ότι η δύναμη της Ηπειρώτικης μουσικής, που αποτελεί την πηγή και τη δομή της εμπειρίας του πανηγυριού, προέρχεται από την έντονη απομόνωση του τόπου. Οι μουσικές αυτές συνθέσεις συχνά μιμούνται τις "σκληρές φιγούρες του τοπίου" και τα όργανα αναπαράγουν φυσικούς ήχους.. Το βλέμμα του Γρηγόρη Καψάλη,ο οποίος εκτελούσε το κομμάτι στο κλαρίνο, ήταν μαλακό, συχνά έχανε στην εστίασή του και έμοιαζε χαμένο. Κατά τη διάρκεια του μοιρολογιού, οι ντόπιοι ξεκίνησαν τους παραδοσιακούς τους χορούς. Η Petrusich σηκώθηκε και μπήκε στον κύκλο, κάνοντας "συνεχόμενες και γελοίες προσπάθειες" να ακολουθήσει τα πολύπλοκα βήματα του χορού. Την επόμενη μέρα, ο Καψάλης της είπε ότι την χάρηκε γιατί "είχε μπει στο πνεύμα".Η εκτέλεση του "Ηπειρώτικου Μοιρολογιού" που άκουσε και έζησε η Petrusich,από τον Γιάννη Χαλδούπη στο πανηγύρι της Βίτσας τον Δεκαπεντάυγουστο, δεν ήταν ίδια με του Ζούμπα, αφού δεν μπορεί να υπάρχει το ίδιο μέγεθος απελπισίας κάθε φορά....

H  Αmanda Petrusich,μαγεύεται από τους ήχους του κλαρίνου του Γιάννη Χαλδούπη - φωτό Μενέλαος Συκοβέλης

Ένας κάτοικος της Βίτσας,χορεύει στη μουσική από το κλαρίνο του Γιάννη Χαλδούπη
 - Andrea Frazzetta/ The New York Times 

http://epirusgate.blogspot.gr/

[ Την ανάρτηση μάς έστειλε η συγχωριανή μας Κούλα Χασιώτη]

H Λίμνη με τα νούφαρα φωνάζει βοήθεια!

Μια διαφορετική συλλογή πηγαίων νερών είναι για πάρα πολλά χρόνια αυτή η μικρή λίμνη εδώ στο Ζαγόρι μας. Ξεχωρίζει από όλες τις άλλες αλπικές υδατοσυλλογές λόγω της πλούσιας χλωρίδας και πανίδας τόσο ενυδάτιας (νούφαρα, μπριάνες) όσο και παρυδάτιας (φυτά απείρου κάλλους και βότανα).Την λίμνη αυτή την συναντά κανείς στην διαδρομή από το Γρεβενίτι Ζαγορίου προς το Φλαμπουράρι και την Βοβούσα. Λίγα μετρά πιο πάνω από την διασταύρωση για το παλαιότερο ιστορικό μοναστήρι της Κοίμησης της Θεοτόκου, Βοτσάς και δίπλα στο δρόμο – έξοδο από το Ζαγόρι για τις πηγές του Αώου και της λίμνης του φράγματος εκεί ψηλά. Επίσης τα πλεονάζοντα νερά της εμπλουτίζουν το μοναδικό ιχθυοτροφείο πέστροφας στο Ζαγόρι. Αυτή η λίμνη φωνάζει σήμερα ΒΟΗΘΕΙΑ , που λόγω της κακοκαιρίας του...φετινού χειμώνα οι σχεδόν κατακλυσμιαίες νεροποντές αύξησαν τον όγκο των νερών στους χειμάρρους και αυτοί με την σειρά τους άλλαξαν τον ρου τους και διαμόρφωσαν νέες κοίτες. Έτσι απειλητικά πια αποσαρθρώθηκε τμήμα των πρανών προς την μεριά της λίμνης. Αν προχωρήσει λίγο ακόμη (δυο τρία και όχι παραπάνω μέτρα) η αποσάθρωση, τότε αρχικά θα καταρρεύσει ο αμαξιτός δρόμος και κατόπιν λόγω του όγκου και βάρους των υδάτων της λίμνης το έδαφος δεν θα συγκρατήσει όλα αυτά και η λίμνη θα χυθεί και θα χαθεί ανεπιστρεπτί. Αν δεν δραστηριοποιηθεί έγκαιρα κάθε υπηρεσία (στο μέτρο των δυνάμεών τους) τόσο ο Δήμος Ζαγορίου όσο και η περιφέρεια Ηπείρου ή και η Αποκεντρωμένη διοίκηση Ηπείρου και Δυτικής Μακεδονίας, τότε αυτό το φυσικό στολίδι που για γενιές ολόκληρες αποτέλεσε εκτός από προσφορά τροφής και πόλο έλξης , θα χαθεί.

Ρωτώντας κάποιους ηλικιωμένους στα γειτονικά χωριά , για την λίμνη, όλοι σχεδόν θυμήθηκαν που στα παιδικά τους χρόνια πήγαιναν εκδρομή εκεί (και πριν βγουν τα νούφαρα) αλλά και πως ψάρευαν στην μικρή λίμνη . Και σήμερα τέλος του Απρίλη, η εξόρμησή μου για φωτογραφίες με έφερε εδώ και χάρηκα σαν είδα τις μπριάνες να κολυμπούν στα καθάρια της νερά. Δεν γνωρίζω το κόστος για την προστασία της , αλλά μια στοχευμένη αλλαγή τεχνητά της κοίτης του χειμάρρου εκατέρωθεν της λίμνης και η τοποθέτηση ίσως εγκυβωτισμένων πετρών ή και ανέγερση ενός τοιχίου πριν ακόμη την έλευση των φθινοπωρινών βροχών, ίσως μας επιτρέψει να την χαρούμε για πολλά χρόνια ακόμη και όχι να αποτελεί ανάμνηση μέσα από τις χιλιάδες των φωτογραφιών που την έχουν αποτυπώσει. Όσοι μπορείτε επισκεφτείτε την και κυρίως ΕΣΕΙΣ κύριοι Δήμαρχε & Περιφερειάρχη και θα διαπιστώσετε «ιδίοις όμμασιν» το μέγεθος του προβλήματος.
                                                                                                     ΧρηστογούλαςΣτέφανος
                                                                                                        Βραδέτο Ζαγορίου.

[Η δημοσίευση είναι από το EPIRUS GATE]