Greveniti.blogspot.gr - Η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΓΡΕΒΕΝΙΤΙΟΥ

Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

Το Παραδοσιακό Καφενείο - Ψησταριά στο Μεσοχώρι και οι νέοι ενοικιαστές του !!

Οι νέοι ενοικιαστές ...

Γυναικοπαρέα, χειμωνιάτικη  Κυριακή, μετά την εκκλησία ...

Αντροπαρέα ...




Το "ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ'' εύχεται στους νέους ενοικιαστές του καφενείου στο Μεσοχώρι:

Καλές δουλειές

Υ.Γ. Το να έχεις και να λειτουργείς με επιτυχία καφενείο σε χωριό, είναι δύσκολο, πάρα πολύ δύσκολο! Θυμάμαι όλους τους ιδιοκτήτες μπακάλικων-καφενείων του χωριού και η ανάμνηση που έχω είναι: έξυπνοι, εύστροφοι, εχέμυθοι, εργατικοί, υπομονετικοί, ψυχολόγοι-ψυχαναλυτές, ευρηματικοί, ισορροπιστές, λιγομίλητοι κ. ά.
Αυτά είναι τα θετικά που είχαν όλοι μαζί! Αρνητικά; Τα αντίθετα.





Τετάρτη 26 Μαρτίου 2014

Άνοιξη με... χιόνια στα Ζαγοροχώρια !

Μέτσοβο

Η θερμοκρασία έχει πέσει αισθητά το τελευταίο διήμερο στην Ήπειρο και μάλιστα χιόνισε στα περισσότερα ορεινά χωριά του Νομού Ιωαννίνων.
Νέα επιδείνωση του καιρού με τοπικές βροχές, χιονιά στα βορειοδυτικά ορεινά και καταιγίδες πιθανώς κατά τόπους ισχυρές στα δυτικά, προβλέπει η ΕΜΥ για σήμερα. 
Ανάλογο σκηνικό και αύριο.
Αναλυτικά, σε Γιάννενα,Άρτα,Ηγουμενίτσα και Πρέβεζα θα έχουμε νεφώσεις με βροχές και καταιγίδες πιθανώς κατά τόπους ισχυρές. 
Τοπικές χιονοπτώσεις θα σημειωθούν στα ορεινά της Ηπείρου. 
Βαθμιαία βελτίωση από το απόγευμα.

Ανήλιο Ιωαννίνων

Βωβούσα Ιωαννίνων


Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

O EOΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ 25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 1933 ΕΙΣ ΤΟ ΓΡΕΒΕΝΗΤΙΟΝ


[Από το βιβλίο ΛΕΑΝΔΡΟΣ ΒΡΑΝΟΥΣΗΣ, ΡΙΖΑΡΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑ, ΙΩΑΝΝΙΝΑ 2008]


Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

Λορέντζος Μαβίλης και ... Γρεβενίτι !!

Παρασκευή 21 Μαρτίου

 Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης


Το "ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ" την αφιερώνει στον Λορέντσο Μαβίλη, γιατί ο ποιητής πέρασε από το Γρεβενίτι με τους Γαριβαλδινούς  πηγαίνοντας προς τα Γιάννινα και την ... αθανασία.
Ο Νίκος Καρβούνης, γνωστός Γαριβαλδινός και Ηπειρωτομάχος του 1912, αγωνιστής της Λευτεριάς και της Δημοκρατίας διηγείται:
 "Στο Γρεβενίτι μείναμε με το Μαβίλη κι άλλους Γαριβαλδινούς σ΄ ένα σπίτι, γεμάτο παιδιά, νυφάδες κι αγγόνια".."Ο οικοδεσπότης αυτού του σπιτιού ήταν ο Στάθης Παπαβρανούσης".

[Από το βιβλίο ΛΕΑΝΔΡΟΣ ΒΡΑΝΟΥΣΗΣ, ΡΙΖΑΡΕΙΟ ΙΔΡΥΜΑ, ΙΩΑΝΝΙΝΑ 2008]

ΛΟΡΕΝΤΖΟΣ ΜΑΒΙΛΗΣ  
Λήθη
Το ποίημα είναι σονέτο και δημοσιεύτηκε το 1899. O Μαβίλης καλοτυχίζει τους
 νεκρούς, γιατί έχουν πιει το νερό της λησμονιάς και δε θυμούνται τα βάσανα της
 επίγειας ζωής. Παράλληλα τους συγκρίνει με τους ζωντανούς που υποφέρουν, επειδή 
δεν μπορούν να λησμονήσουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα.


Καλότυχοι οι νεκροί, που λησμονάνε
την πίκρια της ζωής. Όντας βυθίσειο ήλιος και το σούρουπο* ακλουθήσει,
μην τους κλαις, ο καημός σου όσος και να 'ναι!
Τέτοιαν ώρα οι ψυχές διψούν και πάνε
στης Λησμονιάς την κρουσταλλένια βρύση·
μα βούρκος* το νεράκι θα μαυρίσει,
α στάξει γι' αυτές δάκρυ, όθε αγαπάνε.
Κι αν πιουν θολό νερό, ξαναθυμούνται,
διαβαίνοντας λιβάδι' απ' ασφοδίλι*,
πόνους παλιούς, που μέσα τους κοιμούνται.
Α δεν μπορείς παρά να κλαις το δείλι*,
τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν·
θέλουν – μα δε βολεί* να λησμονήσουν.
Λ. Μαβίλης, Τα ποιήματα, 
Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Oυράνη
εικόνα


*σούρουπο: λυκόφως, δύση του ηλίου *βούρκος: στάσιμο νερό *λιβάδι' απ' ασφοδίλι: μυθολογικός τόπος, όπου ηρεμούν οι νεκροί *δείλι: δειλινό *δε βολεί: δεν μπορούν


Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης  εορτάζεται στις 21 Μαρτίου, ημέρα της εαρινής ισημερίας, που συνδυάζει το φως από τη μία και το σκοτάδι από την άλλη, όπως η ποίηση, που συνδυάζει το φωτεινό πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό πρόσωπο του πένθους.

Τετάρτη 19 Μαρτίου 2014

ΟΥΚΡΑΝΙΑ και ΗΠΕΙΡΟΣ ...


Συμφερούπολη...
Γράφει ο  ΣΠΥΡΟΣ  ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ,

Φιλόλογος-Συγγραφέας

  Τα πρόσφατα γεγονότα στην Ουκρανία είναι φυσικό να ανησυχούν όλους τους λαούς που ενδιαφέρονται για την ειρήνη, τη συνεργασία και την πρόοδο. Ανησυχούν όμως ιδιαίτερα εμάς τους Έλληνες, γιατί οι σχέσεις μας με την Ουκρανία υπήρξαν θερμές και πανάρχαιες, συνεχίζονται δε, με αμείωτο ρυθμό, κατά τα νεότερα χρόνια. Όπως εξαίρουν σύγχρονοι Ουκρανοί ιστορικοί "Οι σχέσεις μας με την Ελλάδα ξεκινάνε απ’ την αρχαιότητα με την ίδρυση αποικιών, αρκετά δε σωζόμενα μέχρι σήμερα μνημεία μαρτυρούν την εδώ παρουσία των Ελλήνων και αποτελούν τη βάση του Ουκρανικού πολιτισμού". 
Με τη σημαντική δραστηριότητα που ανέπτυξαν οι απόδημοι Έλληνες κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας σ’ αυτή την περιοχή, που ανήκε τότε στην Τσαρική Ρωσία, κατόρθωσαν να εκπληρώσουν το καθήκον τους προς την πρώτη και τη δεύτερη πατρίδα τους, τις οποίες φρόντισαν να στολίσουν με τα ευγενικά δημιουργήματά τους, τα οποία σώζονται μέχρι σήμερα και αποτελούν τους αδιάψευστους μάρτυρες της δράσης και της προσφοράς τους. Δράση και προσφορά που επιβεβαιώνεται, εκτός των άλλων, απ’ την πολύχρονη και πολύτιμη παραμονή τους στην πόλη Νίζνα (Νιζίν) της τότε Τσαρικής Ρωσίας – σημερινής Ουκρανίας – στην οποία μεγαλούργησαν και πολιτογραφήθηκαν στην ιστορία της με τον επίζηλο τίτλο: "Αυτοί οι αξιοσέβαστοι Έλληνες". 
Το διαπιστώσαμε αυτό και εμείς, κατά τις τρεις επισκέψεις που πραγματοποιήσαμε σ’ αυτή την περιοχή, μέλη του Συνδέσμου Αποφοίτων Ζωσιμαίας Σχολής, στα πλαίσια της έρευνάς μας για τους Ηπειρώτες εμπόρους – Ευεργέτες του Έθνους. Τα μέλη της Ελληνικής Κοινότητας της Νίζνας, προέρχονταν κατά βάση από την Ήπειρο και χωρίς να θέλει κανείς να υπερβάλει, θα μπορούσε να αποκαλέσει αυτή την Κοινότητα, το περίφημο Γραικικό Μαγιστράτο της Νίζνας,"Κοινότητα των Ηπειρωτών". Από εκεί ξεκίνησαν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα οι Ζωσιμάδες (Ζώης, Αναστάσιος, Νικόλαος), οι Ριζάρηδες (Μάνθος και Γεώργιος), οι Δομπόληδες (Τριαντάφυλλος και Ιωάννης), ο Ζώης Καπλάνης, η οικογένεια Τομαρά από το Ελληνικό Ιωαννίνων, ο λόγιος Νικόλαος Μαρούλης από την Παραμυθιά και πολλά άλλα εκλεκτά τέκνα της Ηπείρου.
Σήμερα η Νίζνα δίνει στον επισκέπτη την εικόνα μιας μεγάλης περιφερειακής Ελληνικής πόλης. Ο Ελληνισμός αρχίζει να αναβιώνει, σ’ αυτό δε συμβάλλει ο εκεί Ελληνικός Σύλλογος "ΟΙ ΖΩΣΙΜΑΔΕΣ".
Όταν η Νίζνα άρχισε να παρακμάζει, στα μέσα του 19ου αιώνα, οι Έλληνες της Νίζνας ξαπλώθηκαν σε όλα τα μέρη της τότε Τσαρικής Ρωσίας, με επίκεντρο την Οδησσό, όπου ιδρύθηκε η Φιλική Εταιρεία, την Ευπατόρια, τη Σεβαστούπολη, και προπαντός τη Μαριούπολη, πόλη της Κριμαίας με έντονο το Ελληνικό στοιχείο.
Είναι χρέος όλων των Ελλήνων να δείξουμε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον Ελληνισμό της Ουκρανίας, ο οποίος πρέπει να προστατευτεί με όλα τα μέσα. Αυτό το χρέος είναι βαρύ για μας τους Ηπειρώτες. Η πόλη της Νίζνας έχει αδερφοποιηθεί, το 2004, με την πόλη των Ιωαννίνων, όπως επίσης και η Ευπατόρια.
Στην Οδησσό η οικία στην οποία ιδρύθηκε η Φιλική Εταιρεία – τα δύο από τα τρία ιδρυτικά μέλη της ήταν Ηπειρώτες – έχει μετατραπεί σε Μουσείο Φιλικής Εταιρείας από το Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού. ΣτηΜαριούπολη λειτουργούν Ελληνικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, Γυμνάσιο και Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών Σπουδών. Σε όλα αυτά τα μέρη τα Ελληνόπουλα διδάσκονται την Ελληνική γλώσσα και πρέπει η διδασκαλία της να προστατευτεί με παρέμβαση του Ελληνικού Κράτους.
Οι Ηπειρώτες βουλευτές, οι τοπικοί άρχοντες, οι μαζικοί φορείς της Ηπείρου, πρέπει να πρωτοστατήσουν σε ενέργειες συμπαράστασης προς το χειμαζόμενο Ελληνισμό της Ουκρανίας, ώστε να διασφαλιστούν τα βασικά τους δικαιώματα, όπως αυτό προβλέπεται από τους ισχύοντες κανόνες του διεθνούς δικαίου. Ο Απόδημος Ελληνισμός αυτής της περιοχής αποτελεί σήμερα ένα ζωντανό κομμάτι του Ελληνισμού και γι’ αυτό χρειάζεται τη συμπαράσταση όλων μας.

Από  ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ, εφημερίδα των Ιωαννίνων

Τρίτη 18 Μαρτίου 2014

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ - ΚΑΒΑΛΛΑΡΙ

 

Καμπαναριό - Καβαλλάρι
                     
Απεβίωσε  ο  τέως Αντιδήμαρχος  Καραβασίλης Θεόδωρος  από Καβαλλάρι. Η κηδεία θα γίνει στις 11:00,  19/3/2014, στον Ιερό Ναό Περιβλέπτου Ιωαννίνων.

Το "ΓΡΕΒΕΝΙΤΙ" και ο ΜΑΣ Γρεβενιτίου απευθύνουν στους οικείους του εκλιπόντος τα θερμά τους συλλυπητήρια

[Την είδηση μάς έστειλε ο συνδημότης μας, από το Καβαλλάρι, Θανάσης Μπαλάσκας.]


Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

Κίνδυνος για τα ποτάμια και τα φράγματα!

Τα ποτάμια της Ηπείρου, βορά στη «μικρή  ΔΕΗ» των ιδιωτών
Δεν πωλούνται μόνο τα υπάρχοντα φράγματα της ΔΕΗ. Σε ιδιώτες πρόκειται να περάσουν και φράγματα τα οποία σχεδιάζονται να γίνουν
Λίμνη των Πηγών Αώου

Το νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ για τη δημιουργία και πώληση της «μικρής ΔΕΗ» αποκαλύπτει τα σχέδια της κυβέρνησης πίσω από την εκτροπή του Αώου. Δεν περιλαμβάνει μόνο το συγκεκριμένο ποταμό, αλλά επίσης τον Σαραντάπορο και τον Αραχθο, καθώς επίσης τα υπάρχοντα και μελλοντικά υδροηλεκτρικά φράγματα στην Ηπειρο.Θα περάσουν «στη μικρή ΔΕΗ» η οποία θα πουληθεί σε ιδιώτες. Η δημόσια διαβούλευση μάλιστα ολοκληρώνεται άρον άρον αύριο. Ο χρόνος διαβούλευσης δεν είναι επαρκής, αναφέρει σε έγγραφό του προς το ΥΠΕΚΑ ο περιφερειάρχης Ηπείρου Αλέξανδρος Καχριμάνης και ζητά από το υπουργείο να προχωρήσει σε διάλογο με την κοινωνία και τους φορείς της Αρτας και γενικότερα της Ηπείρου, ώστε να βρεθούν βιώσιμες λύσεις.Για πολύ καιρό, η εμμονή της κυβέρνησης στην εκτροπή του Αώου προκαλούσε περιέργεια σε κατοίκους και δημοτικές αρχές σε Ζαγοροχώρια, Βωβούσα και Κόνιτσα, στην Πίνδο. Παρά τις μελέτες επιστημονικών φορέων ότι η εκτροπή μαζί με την κατασκευή νέου υδροηλεκτρικού φράγματος από την κοινοπραξία ΤΕΡΝΑ-ΔΕΗ Ανανεώσιμες θα προκαλούσε δυσμενέστατες συνέπειες στο περιβάλλον του Εθνικού Δρυμού της Βάλια Κάλντα και στο Εθνικό Πάρκο Βίκου - Αώου - Πίνδου. Η ανακοίνωση από το ΥΠΕΚΑ ότι μία σειρά από υδροηλεκτρικά φράγματα της Ηπείρου θα περάσουν στην υπό δημιουργία «μικρή ΔΕΗ», η οποία θα είναι 100% θυγατρική της ΔΕΗ, αλλά μετά θα πουληθεί σε ιδιώτες, αποτέλεσε το κομμάτι που έλειπε από το παζλ της εκτροπής των νερών του Αώου.Στη λίστα με τα φράγματα που θα περάσουν στη «μικρή ΔΕΗ» και μετά σε ιδιώτες περιλαμβάνονται και τα δύο φράγματα Πουρνάρι Ι και Πουρνάρι ΙΙ, κοντά στην Αρτα, στα οποία προβλέπεται να καταλήγει το 30% των νερών του Αώου, μέσω του ποταμού Αραχθου.«Στο Σχέδιο Διαχείρισης Υδάτινων Πόρων Ηπείρου που είχε ανακοινωθεί δεν υπήρχαν λεπτομέρειες για τη χρήση των νερών του Αώου. Αναφερόταν μόνο ότι ένα 30% των νερών «θα χρησιμοποιηθεί για ενεργειακούς σκοπούς», λέει στην εφημερίδα  «Ελευθεροτυπία» ο εκπρόσωπος της Κίνησης Πολιτών κατά της εκτροπής του Αώου, Παύλος Κοντογιάννης. «Αυτές ήταν και οι απαντήσεις που έδιναν στις επερωτήσεις που έγιναν στη Βουλή ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης Σταύρος Καλογιάννης -γιος του εμπνευστή του έργου, πρώην βουλευτή Ιωαννίνων της Ν.Δ. Λευτέρη Καλογιάννη- και ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Σταύρος Καλαφάτης», προσθέτει. «Με το νομοσχέδιο για τη δημιουργία και πώληση της "μικρής ΔΕΗ" σε ιδιώτες ξεσκεπάζεται η πρόθεση της κυβέρνησης και γίνεται φανερό ότι σκοπός ήταν να πουληθούν σε ιδιώτες τα νερά του Αώου, αλλά και των άλλων ποταμών του νομού, μαζί με τα υδροηλεκτρικά φράγματα», καταλήγει ο Π. Κοντογιάννης.Ομως δεν πωλούνται μόνο τα υπάρχοντα φράγματα της ΔΕΗ. Σε ιδιώτες πρόκειται να περάσουν και φράγματα τα οποία σχεδιάζονται να γίνουν, ενώ στον προγραμματισμό της ΔΕΗ για την περιοχή της Πίνδου και των Ιωαννίνων περιλαμβάνεται η δημιουργία και άλλων φραγμάτων.Σύμφωνα με το περιφερειακό σύμβουλο Ηπείρου Γιάννη Παπαδημητρίου (ΣΥΡΙΖΑ), ο οποίος πολλές φορές έχει διασταυρώσει το ξίφος του με την επίσης περιφερειακή σύμβουλο και ένθερμη υποστηρίκτρια της εκτροπής του Αώου Τατιάνα Καλογιάννη, (αδερφή των πρώην αν. υπουργού και κόρη του πρώην βουλευτή), φράγματα πρόκειται να κατασκευαστούν και στην άλλη πορεία των νερών του Αώου, καθώς το υπόλοιπο 70% προβλέπεται να εμπλουτίσει τη λίμνη των Ιωαννίνων. Πέραν λοιπόν του φράγματος που υπάρχει ήδη στις πηγές του Αώου, προβλέπεται η κατασκευή ακόμη δύο φραγμάτων από την ΤΕΡΝΑ-ΔΕΗ Ανανεώσιμες στην πορεία των νερών προς την Παμβώτιδα. Επίσης, μέρος του 30% των νερών του Αώου που θα κατευθυνθούν προς τα φράγματα στο Πουρνάρι, θα κατευθυνθεί προς το υδροηλεκτρικό φράγμα του Καλαμά, στα σύνορα των νομών Ιωαννίνων και Θεσπρωτίας.Οπως λέει ο Γ. Παπαδημητρίου, στα πλάνα της ΔΕΗ εντάσσεται η κατασκευή ενός ακόμη φράγματος στη χαράδρα του Αώου, αλλά ακόμη δύο βορειότερα, στον ποταμό Σαραντάπορο. «Οπως φαίνεται, είτε με ιδιωτικοποίηση είτε με ΣΔΙΤ, ο στόχος της κυβέρνησης είναι ένας. Σκοπεύουν σε κερδοσκοπική εκμετάλλευση των νερών από τα ποτάμια της Ηπείρου, και σε εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, μέσω της πώλησης της "μικρής ΔΕΗ" και των υδροηλεκτρικών φραγμάτων. Πρόκειται για μια ξεπερασμένη λογική, τόσο όσον αφορά στη διαχείριση των υδάτων, όσο και στην παραγωγή ενέργειας μέσω φραγμάτων», υπογραμμίζει ο Γ. Παπαδημητρίου.Την αντίθετη θέση της περιφερειακής αρχής Ηπείρου, σχετικά με το νομοσχέδιο του ΥΠΕΚΑ για τη δημιουργία της «μικρής ΔΕΗ», στην οποία προβλέπεται η εκχώρηση των υδροηλεκτρικών έργων «Πουρνάρι Ι και ΙΙ», ανέπτυξε ο αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Αρτας Βασίλης Ψαθάς, σε σύσκεψη που οργανώθηκε στο Πουρνάρι, με τη συμμετοχή εργαζομένων και τοπικών φορέων.Ο Β. Ψαθάς τόνισε ότι η περιφέρεια προβάλλει αντιρρήσεις στην πώληση ή την πιθανή παραχώρηση παραγωγικών μονάδων, όπως το Πουρνάρι Ι και ΙΙ, διερωτώμενος μάλιστα ποια ήταν τα οικονομοτεχνικά κριτήρια βάσει των οποίων επιλέχθηκαν προς πώληση τα συγκεκριμένα υδροηλεκτρικά έργα. Επισημαίνει επίσης ότι η περιφέρεια ακόμη και σήμερα δεν έχει προχωρήσει στηβ προβλεπόμενη οριοθέτηση-διευθέτηση της κοίτης του Αράχθου, ενώ δεν έχουν εκτελεστεί από τη ΔΕΗ ούτε τα αναπτυξιακά έργα που είχαν προβλεφθεί ως ανταποδοτικά οφέλη για την κατασκευή των φραγμάτων, τη στιγμή μάλιστα που οι περιβαλλοντικοί όροι λήγουν στο τέλος του 2014.

[Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο EPIRUS GATE (15/3) και μας το έστειλε η συγχωριανή μας Κούλα Χασιώτη, την οποία και ευχαριστούμε.]

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014

Ο ΜΑΣ Γρεβενιτίου

ΤΟ ΖΑΓΟΡΙ ΜΑΣ
ΜΗΝΙΑΙΟ  ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ
ΤΕΥΧΟΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ  2014

ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΡΕΒΕΝΙΤΙΟΥ




Ιστορία και προσφορά
                                                                                      Της    Ελένης Οικονοµίδου - Δούβλη

Για τη σηµασία, την αξία, την προσφορά, αλλά και την ευθύνη των πολιτιστικών συλλόγων των χωριών µας στην αποτυχηµένη για το Ζαγόρι εποχή του Καλλικράτη γράψαµε σε άλλο κείµενο.
Στον απόηχο των εξαιρετικών εκδηλώσεων του καλοκαιριού κατά την πανηγυρική ηµερίδα για τα 70 χρόνια από το ολοκαύτωµα του ΓρεβενητΙου, αξίζει να γνωρίσουµε τον δραστήριο σύλλογό του.
Το Γρεβενήτι είναι ένα αρχοντοχώρι του Ανατολικού Ζαγορίου χτισµένο σ' ένα απαράµιλλης οµορφιάς τόπο, µια ανάσα από το ιστορικό Μοναστήρι της Βοτσάς που θεωρήθηκε και ήταν ένα πραγµατικό «αρχειοφυλακείον της ηεριοχής». Άγνωστος παραµένει ο ακριβής χρόνος που αρχίζει η ζωή και η ιστορία του. Διάφορες απόψεις επίσης διατυπώθηκαν για το όνοµά του. Ο Λ. Βρανούσης αναφέρει ότι κάποιος από τα Γρεβενά γνωστός µε το όνοµα της καταγωγής του ως Γρεβενίτης εγκαταστάθηκε κάποτε στην περιοχή και αποτέλεσε τον πυρήνα του µετέπειτα χωριού µε το όνοµα Γρεβενίτη-Γρεβενίτι. Με πολυ θαυµασµό µιλάει γι' αυτό το 1870 ο Ι. Λαµπρίδης. είναι, λέει, από τα λίγα εκείνα χωριά του Ζαγορίου τα οποία πολλές φορές κατέδειξαν ότι το Ζ. έχει αναδείξει µαχητές κι ατρόµητους άντρες.:
Χωριό παλιότερο από τριακόσια χρόνια θεωρεί το Γρεβενίτι ο Επιθεωρητής Καθάρειος το 1913. Στην έκθεσή του αναφέρει ότι λειτουργούν:

- Ένα πλήρες Ελληνικό σχολείο αρρένων µε 3 τάξεις και 15 µαθητές.

- Ένα Δηµοτικό σχολείο αρρένων µε τέσσερις τάξεις και 35 µαθητές.
- Ένα Παρθεναγωγείο µε τεσσερις τάξεις και 22 µαθήτριες.
- Ένα Νηπιαγωγείο µικτό µε 50 περίπου νήπια.

Η αγάπη των κατοίκων για τα γράµµατα είχαν σαν αποτέλεσµα το Γρεβενίτι να έχει πολλούς βλαστούς που διέπρεψαν στις επιστήµες και τα γράµµατα γνωστούς στην Ελλάδα και το εξωτερικό µε ξεχωριστό το Λ. Βρανούση. Με την απελευθέρωση της Ηπείρου και τις σκληρές µάχες στην περιοχή το Γρεβενίτι έγινε ελεύθερο και αρχίζει τις προσπάθειες να βρει το δρόµο του.



Ήρθε όµως ο πόλεµος του 1940 και η διπλή Ιταλογερµανική Κατοχή. Στον ξεσηκωµό της Ηπείρου πρωτοστατούν τα Ζαγοροχώρια. Όµως το Γρεβενίτι πληρώνει µε ολοκληρωτική καταστροφή, πραγµατικό ολοκαύτωµα. Σ' αυτό είναι αφιερωµένη η ηµέρα µνήµης και το µνηµείο απλό κι απέριττο που στήθηκε αποκλειστικά από τον Μορφωτικό Σύλλογο.
Γιατί, όπως γράφει ο Χ. Ρογκό της στο βιβλίο του «Το Γρεβενίτι στην αντίσταση», «Η λήθη του κακού είναι άδεια για την επανάληψή του» καθώς τέτοιες στιγµές της ζωής µας δεν πρέπει να τις αφήνουµε να πάνε χαµένες, αλλά να τις συντηρούµε, αφού το κακό δεν πρέπει να αφήνουµε να λησµονιέται
Ακολούθησε η εγκατάλειψη, η παρακµή και η ερήµωση, µοίρα των ορεινών χωριών της πατρίδας µας. Όµως οι Γρεβενιώτες των Αθηνών ιδρύουν το 1961 σωµατείο µε την επωνυµία «Αδελφότης Γρεβενητίου ο Άγιος Δηµήτριος» µε σκοπό «την ηθική και πνευµατική εξύψωση των µελών και του κοινωνικού επιπέδου της Κοινότητος». και εκδίδουν τρίµηνη εφηµερίδα «το Γρεβενίτι».
Δίπλα στην αδελφότητα των Αθηνών έρχεται το 1983 να προστεθεί η ίδρυση του «Μορφωτικού αναπτυξιακού Συλλόγου Γρεβενιτίου» µε έδρα το χωριό Γρεβενίτι, δηλαδή του σηµερινού συλλόγου. Στο καταστατικό ορίζονται οι σκοποί του:

α. Η ανάπτυξη και προαγωγή του χωριού και η επίλυση των προβληµάτων του.

β. Η ενίσχυση και ανύψωση των αισθηµάτων αγάπης και αλληλεγγύης ανάµεσα στα µέλη του συλλόγου και της πατριωτικής τους έξαρσης.

γ. Η υποδαύλιση του ενδιαφέροντος και της νοσταλγίας των ξενιτεµένων συγχωριανών.

δ. Η ηθική, πνευµατική και υλική ενίσχυση αυτών που µένουν µόνιµα στο χωριό και το κρατούν στη ζωή.

Σήµερα το Γρεβενίτι, χωριό φωλιασµένο στην αγκαλιά του Θεού µε οργιώδη βλάστηση, λουσµένο στα πεντακάθαρα νερά του µε τη µακρόχρονη ιστορία του και το πρόσφατο ολοκαύτωµά του έχει την όψη παραµεληµένου χωριού, πασπαλισµένου µε τσιµέντο. Κι όμως, άλλη τύχη του έπρεπε.

Δυστυχώς δεν αξιοποιήθηκαν τα πλεονεκτήµατά του όσο έπρεπε. Ίσως από λανθασµένες πολιτικές από έλλειψη οράµατος κι απόµεινε µε 90 µόνιµους κατοίκους κι όπως δυστυχώς συµβαίνει µε τα περισσότερα Ζαγοροχώρια ο Μορφωτικός Σύλλογος επωµίζεται το βάρος, για να κρατήσει µε τις µικρές του δυνάµεις ζωντανό το χωριό και τον πολιτισµό του.
Τα τελευταία χρόνια έχει την τύχη να έχει πρόεδρο µια δραστήρια γυναίκα, µε ατσαλένια θέληση µε σπουδαίες ικανότητες και κυρίως αγάπη, ενδιαφέρον, φαντασία και όραµα για το χωριό της.
Η Νίκη Θεοδωρίκα, της γνωστής οικογένειας, προέδρων έκανε το σύλλογο σκοπό της ζωής της. Έξυπνη, ακούραστη, ευρηµατική σχεδιάζει, ονειρεύεται και πραγµατοποιεί.
Ο σύλλογος σήµερα έχει 150 µέλη µε κυρίαρχους τους νέους που ενδιαφέρονται ζωηρά για το χωριό τους.
Στεγάζεται στο Πετρίδιο Μορφωτικό Κέντρο και στις αίθουσές του διατηρεί αίθουσα συνεδριάσεων και εκδηλώσεων εξοπλισµένη µε ηλεκτρονικούς υπολογιστές καθώς και πλούσια βιβλιοθήκη του Επισκόπου Ευσταθίου Σκάρπα, του Λ. Βρανούση κι άλλων επιφανών συγγραφέων από πολύτιµες δωρεές.

Έχει ακόµη τρία χορευτικά µε πενήντα άτοµα και ισάριθμες στολές ιδιοκτησία του συλλόγου και υπεύθυνο το Βασίλη Ράπτη.

Οι εκδηλώσεις του συλλόγου κρατούν  όλη τη διάρκεια του χρόνου και γίνονται πάντοτε στο χωριό και µε θέµα την αναβίωση των εθίµων.

Πρόσφατα έκοψαν την πρωτοχρονιάτικη πίτα τους. Εκατόν πενήντα άτοµα πληµµύρισαν το χωριό και ακούστηκαν τα κάλαντα από μικρά παιδιά.

Το τσίπουρο και τα τυροπιτάκια ανέβασαν την έτσι κι αλλιώς καλή διάθεση. Η Πρόεδρος ευχαρίστησε συγκινημένη από καρδιάς για τη συμμετοχή.

Τις Απόκριες. Μετά την εκκλησία µαζεύονται σε κοινό τραπέζι µε πίτες, διασκέδαση, µε κασετόφωνα του συλλόγου και αναβίωση του «Χάψαρου» για να θυµούνται οι παλιοί και να µαθαίνουν οι νεώτεροι
Το Πάσχα έχουν όργανα. Στη Δεύτερη Ανάσταση (έχουν µόνιµο ιερέα) γίνεται περιφορά της εικόνας και παραδοσιακό µοίρασµα αυγών από παιδιά του χωριού. Το απόγευµα ακολουθεί το Πασχαλιάτικο γλέντι στο Πετρίδιο µε ψητά και πίτες δωρεά του συλλόγου και των χωριανών µέχρι τα ξηµερώµατα.
Τ' Αη Γιωργού γίνονται επισκέψεις χώρια οι άντρες, χώρια οι γυναίκες όπως παλιά.
Τα ξωκλήσια. Ο σύλλογος αναλαµβάνει τα κεράσµατα την ηµέρα της γιορτής τους. Ιδιαίτερα συµµετέχει στη γιορτή του µοναστηριού της Βοτσάς.
Ηµέρα µνήµης η 1 η Ιουλίου γιορτάζεται πανηγυρικά µε ιδιαίτερες κάθε φορά εκδηλώσεις.
15 Αυγούστου το πανηγύρι του χωριού. Αρχίζει µε αγρυπνία, περιφορά της εικόνας την παραµονή. Ανήµερα παραδοσιακός χορός παιδιών, µεσαίων και ηλικιωµένων ως τις 3 το µεσηµέρι
Το βράδυ γίνεται βράβευση των επιτυχόντων και το γλέντι συνεχίζεται πάντα µε ενδιάµεσες πρωτότυπες εκδηλώσεις.
Εκδροµές. Προγραµµατίζει εκδροµές για ψυχαγωγία και σύσφιξη των σχέσεων.

Αγίου Δηµητρίου. Γιορτάζεται πανηγυρικά ο πολιούχος· και προσκύνηµα στη θέση που υπάρχει το αποτύπωµα από το πάτηµα του αλόγου του Αγίου.

Τα ρακοκάζανα. Γιορτάζονται παραδοσιακά για να αναπολούν οι µεγάλοι τα αµπέλια της Τσίπιανης και εύχονται στους νέους να δώσουν ζωή στα ξακουστά αµπέλια.

Έτσι ο σύλλογος µε τις δραστηριότητες  του κρατά ολοχρονίς ζωντανό -όσο µπορεί- το χωριό απαλύνοντας τη µοναξιά και την εγκατάλειψη.

Αποτελεί ένα ζωντανό κύτταρο που συµβάλει αποτελεσµατικά στην ανάπτυξη και προβολή του χωριού. Ιδιαίτερη έγνοια του να µην αποκοπούν οι νέοι αλλά κι οι ξενιτεµένοι από τις ρίζες τους και τον πολιτισµό τους.

Ένα ωραίο παράδειγµα για µίµηση µακριά από ξενόφερτες ιδέες και πρότυπα.